نظریه مارپیچ سکوت
سه شنبه, ۲۹ فروردين ۱۴۰۲، ۱۰:۰۲ ب.ظ
مارپیچی برای سکوت
نظریه مارپیچ سکوت توسط خانم الیزابت نوئل نئومان در سال ۲۹۷۳ مطرح شد.
نظریه مارپیچ سکوت توضیح شکل‌گیری افکار عمومی در مورد مسائل و موضوعات مهم است. این نظریه سکوت گروهی را توضیح می‌دهد که احساس می‌کنند نظر و عقیده آنها از نظر تعداد در اقلیت قرار دارد. هر چند ممکن است در واقعیت درست نباشد.
سه تصور با سه ادعای اصلی نظریه این است که مردم در رفتارها آمد و شدها و ارتباطات روزمره خود نوعی درک عمومی راجع به افکار عمومی غالب و نظر اکثریت و اقلیت دارند. دیگر اینکه مردم نمی‌خواهند در گروه اقلیت باشند و از انزوا و فشار گروهی می‌ترسند و سوم اینکه از ترس انزوا و زیر فشار قرار گرفتن و به خاطر اینکه مورد طعن و تمسخر و یا طرد و بی‌اعتنایی قرار نگیرند سکوت می‌کنند.
